بلاگ

استفاده از ايميل در روان درماني و مشاوره

يكي از روزها كه ايميل هام رو چك مي كردم، ديدم كه مراجعم مي خواست كه قرار هفته بعدش رو تغيير بده. سريع و به صورت مثبت جواب دادم. بعد از اون يك ايميل به يكي ديگه از مراجعين ام زدم و از او پرسيدم كه آيا مي تونه قرار بعدي اش رو از روز دوشنبه صبح ساعت 10 به دوشنبه ظهر تغيير بده يا نه؟ در عرض يك ثانيه با يك كلمه جواب داد “بله”. چند ماه قبل متوجه شدم كه بايد هفته و Bcc آينده به خارج از شهر برم براي يك موضوع اضطراري خانوادگي. بلافاصله يك ايميل به چندين تا از مراجعين زدم، (با استفاده از تا ايميل و نام آنها محرمانه بماند)، به آنها گفتم كه هفته آينده خارج از شهر خواهم بود و در اين مدت نمي تونم به ايميل جواب Cc نه بدم و نه به تلفن، به اونها تلفن و نام فرد جايگزين خودم در مواقع اضطراري رو دادم و از آنها خواستم كه در صورتيكه ميتونند قرارشون رو به روز و زمان مشابه به يك هفته بعد از اون تغيير بدهند، به من اطلاع بدهند.

شما اين ايميل ها رو دوست نداريد؟ من كه دوست دارم! اون ها ساده هستند و سريع و موثر. اون روزهايي كه ما با مراجعين تلفن- بازي مي كرديم و وقتي كه لازم بود يك گفتگوي تلفني رو با “حال شما چطوره؟” شروع كنيم، بايد به پاسخ طول و درازي گوش مي كرديم، گذشته است؛ حالا ما برنامهريزيها رو با رد و بدل كردن پيام الكترونيكي انجام ميديم. به جاي مشغول كردن خط تلفن و يا نگه داشتن پشت خطي و صرف انرژي، مي توانيم روي كارهاي مهمتر تمركز كنيم. خيلي از درمانگران اين انعطاف پذيري رو كه به ما امكان ميده تا بوسيله كامپيوتر ويا بلكبري و آيفن (موبايل ها) در ساعات كاري و يا خارج از ساعت كاري، از دفتر كار و يا اتاق نشيمن، كنار ساحل و يا در قايق و يا د ر كشوري ديگر و يا هر از جا و هر مكاني ايميل ها رو بفرستيم و يا دريافت كنيم، خيلي دوست دارند.

با پي بردن به فوايد ايميل، بسيار از درمانگران شروع كردند به دادن آدرس ايميل خود به مراجعين و اضافه كردن ايميل در بيزينس كارت و يا وب سايت حرفه اي. بعد از اين همه، ايميل ها مي تونند در زمان ما صرفه جويي كنند و از به هدر رفتن زمان در گفتگوهاي تلفني طولاني جلوگيري كنند.

يكي از روز ها با ايميلي كوتاه از يك مراجع افسرده از خواب برخواستم. “دكي، من ديگه طاقتش رو ندارم!!!!” متوجه شدم كه ايميل در ساعت 2 بعد از نيمه شب فرستاده شده است. حالا بايد چه كار كنم؟ ايميل بزنم، به مراجع زنگ بزنم، به تلفن اضطراريش زنگ بزنم،

(اين ايده خوبي نيست، مادرش حال رواني خوبي نداره) به اورژانس محلي 911 زنگ بزنم و يا…؟

يكي ديگه از صبح ها، ايميلي از يكي از مراجعين دريافت كردم كه خيلي نسبت به خوابي كه شب قبل ديده بود، هيجان زده بود،چطور اين خواب به جلسات درماني ما ربط داشت، و جالبه كه من هم در خوابش بودم. موس رو روي صفحه ايميل به سمت پايين بردم، متوجه شدم كه به درازاي چندين صفحه بود. با وجود اينكه به اهميت باليني رويا ها آگاه بودم، فرصت و انگيزهاي براي صرف كردن نيم ساعت زمان براي خواندن اون ايميل در اون روز صبح نداشتم. در جلسه بعد وقتي متوجه شد زماني رو صرف خواندن تحليل روياي او نكردهام كه حاكي از پيشرفت غير منتظره اش داشت، بسيار دلخور شد.

از آن پس هرشب ايميلي از يك مراجع دريافت مي كردم كه اين طور شروع مي شد: “مي دونم كه زمان ما تمام شده ولي فقط يكي مورد خيلي مهم ديگه مونده كه مي خواستم به شما بگم.” و در ادامه يك ايميل مهم كه شامل بينش هاي بسيار مهم بود، درواقع مساوي با 20 دقيقه از يك جلسه درماني مفيد. ما نه توافقي مبني بر پرداخت در مقابل زمان صرف شده براي خواندن ايميل هايش داشتيم و نه در مبلغي كه مي پرداخت اين هزينه مي گنجيد.

يك زن جوان كه با بهترين دوست دخترش به مشكل برخورده بود و اين موضوع خيلي از جلسات درماني ما بود؛ نوشت: ” من خيلي نارحت هستم، مي تونيد باور كنيد كه اون به من گفته است…” و شروع كرد به نشان دادن احساسات جريحه دار شدهاش در يك ايميل

بسيار طولاني. وفتي من در جواب به او نوشتم: ” من بسيار متاسفم و اجازه بدهيد تا بيشتر در اين رابطه در جلسه اي كه اين هفته داريم صحبت كنيم”، خيلي عصباني شد.

بسياري از درمانگران گزارش ميدهند كه مراجعين اغلب از آنها يك پاسخ “سريع” و “خلاصه” مي خواهند. مثلا “مادرم امشب مي آيد اينجا، آيا بايد به او بگم كه برادرم به من تجاوز مي كنه؟” و يا “من با اين دختر آشنا شدم و اون خيلي به نظر خوب ميرسه، ولي من خيلي مضطربم. آيا پيشنهادي و يا پندي براي من داري؟ چون ما امشب قرار داريم همديگر رو ببينيم.”

ايميل، مثل هر تكنولوژي، حداقل دو جنبه دارد، اگر بيشتر نباشد. مثل چكش، مي تواند سازنده باشد و كمكرسان و يا مورد سوء- استفاده قرار گيرد و آسيب زننده. در دوره “فضاي من” يا “ماي اسپيس” (شبكه هاي اجتماعي الكترونيكي مشابه فيس بوك)، در حالي كه شبكه هاي اجتماعي آنلاين زمان زيادي از اوغات فراقت (و اغلب نه فقط اوقات فراقت) را به خود اختصاص داده، به صورت خيلي عادي انتظار مي رود كه هر فردي با يك آدرس ايميل به صورت بيست و چهار ساعته در دسترس باشد و اين شامل حال درمانگران نيز مي شود.

 

منبع: http://www.zurinstitute.com

نويسنده: دكتر آفر زور 2008 مترجم: مليحه طاهري، روانشناس باليني haiku_virtu@yahoo.com)) به نقل از خبرنامه انجمن روانشناسی ایران

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *